Galeria ekspedycja Hornstrandir
Oto wybrane fotografie na których możecie obejrzeć naszą ekipę podczas ekspedycji. Zdjęcia wybrałem tak, aby zilustrować dziennik wyprawy i nasze przygody. Proponuję oglądać zdjęcia po lekturze dziennika wyprawy. Życzę miłych wrażeń! Rafał Król
Buty pękają od ostrych skał.
Dokładnie tą ścianę musimy pokonać.
Wnętrze baraku – reliktu Zimnej Wojny.
Widok w dół. Ponad 400 m!
Kolejne rumowsko do pokonania.
Dotarliśmy do lodowca. Trzeba się przebrać.
Wieczorne fotografowanie.
W dolinach często czeka nas przeprawa przez bagno.
Podejście na lodowcu Drangajokull.
Po ustąpieniu wody otwiera się przed nami tunel między skałami.
Pakowanie nadbagażu na lotnisku w Warszawie.
Spoglądanie w przepaść.
Taki żarcik. To nie plaża z deską surfingową ale materac do spania. Jest aż 4C.
Wśród traw podgląa nas sporo polarnych lisków.
Kąpiel po tylu dniach wzmacnia nasze morale.
Ścieżka wśró bażyn.
Nasze obozowisko widzane z moreny.
Rzadkość – ruiny osady.
Odpoczynek na lodowcu.
Odciągamy namioty i zabezpieczamy obóz przed wiatrem czym się da.
Przeprawa przez deltę.
Wieje i pada. Łatwo o odmrożenia.
Staramy sięzabezpieczyć bagaże przed marznącym deszczem.
Kolejna zatoka.
Robi się bardzo zimno. To od lodowca, którego jeszcze nie widać.
Przeszliśmy! Buziak z radości.
Przeprawa przez deltę. Idzie przypływ.
Obejście jeziora.
Cała ekipa na tle fjordu w Isafjordur.
Po wulkanicznym piachu moża wędrować bez sandałów.
Próa budowania okularó na lodowiec dla zapominalskiego.
Tędy da sięprzejść tylko podczas odpływu.
Lotnisko w Isafjordur. Tutaj następuje finalne pakowanie na wyprawę.
Nadbrzeżne skały.
Ponton rozwozi ludzi i ładunki do zatok.
Warto było przeprawiać się przez deltę, żeby ominąć takie kaniony.
Rozlewisko do pokonania.
Wchodzimy na statek.
Obniżenie terenu i zlewisko wielu strumieni.
W końcu zatoka z basenami geotermalnymi.
Sprzęt do asekuracji oraz raki są absolutnie niezbędne.
Nasze cieżkie plecaki i trasa zostawiają ślady na plecach.
Woda w du zym basenie ma przez cały rok 38C.
Po dobie podróży i braku snu z radością znajdujemy miejsce na biwak.
Amerykańska baza radarowa – budynek z betonowych prefabrykatów.
Zachód słońca przy Hornbjargu.
Cała ekipa z bagażami w pontonie. Ciasno.
But po prowizorycznej naprawie.
Przeprawa przez most z bali dryftowych.
Najlepszym miejscem na nocleg jest połać śniegu.
Zejście do drogi krajowej. Do Isafjordur jest prawie tak daleko do Reykjaviku. Droga wzdłuż fjordów jest wiele razy dłuższa niż w linii prostej.
Na Hornbjargu.
Na lodowcu siedem osó musi iść w jednym tempie.
Jedna z wielu przepraw przez rzekę.
Hornbjarg od strony doliny.
Wszystko mokre od opadu marznacego deszczu. Zostawiamy mokre rzeczy w przedsionku.
Kolejna malownicza przełęcz.
Podejście na garb. Hornbjarg.
Pierwsze kilometry pokazują nam że tutaj szlaku nie będzie.
Rzeki do pokonania.
Trzeba się spieszyć nawet w trudnym terenie. Odpływ trwa tylko kilka godzin.
Po tej pochylni latarnik wciąga zapasy które przypływają łodzią.
Sprawna akcja zjazdowa.
Skalny płaskowyż wita nas wzbierajacymi jeziorami i rzekami.
Białe niczym kości wielorybów belki drewna dryftowego.
Jokullbunga to najwyższy punkt na całym Hornstrandirze. Na szczycie jesteśmy już podczas załamania pogody.
W końcu, po dwóch dniach widać fjord i zejście.
Wędrówka przez strefę zalewaną podczsa przypływów.
Na Hornstrandirze nie ma problemów z wodą.
Witaminy! Po tylu dniach! Jak tu się powstrzymać?
Po kilkunastu godzinach wędrówki przez lodowiec rozbijamy się przy pierwszych skałach.
Wiatr miota nami na skalnym pustkowiu.
Po cały dniu wędróki nie widać żadnego końca.
But pęknięty na podeszwie wzdłóż stopy.
Połać śniegu pod barierą skalną.
Biwak ponad jeziorem.
Ostrożne rozstawianie namiotów na wietrze.
Pomost w zatoce Latral.
Dom latarnika od strony lądu to osłonięte miejsce dobre na posiłek.
Tutaj morze wyrzuca przedziwne ogranzimy na brzeg.
Fantastyczny, surrealistyczny wodospad spadający wprost na plażę.
Ponad 500 m przewyższenia. W tle kolejni podchodzący.
W końcu z drugiej strony bariery skalnej.
Czekamy na busa. Przerwa na suszenie namiotów i posiłek.
Domek ratunkowy z panelem słonecznym.
Okazały murowany dom latarnika to jedyna murowana budowla.
Wieczorne dmuchanie materca.
W ścianie.
Przełeęcz to zawsze dobre miejsce na biwak.
