KARAKORUM ZACHODNIE: KAMPIRE DIOR
Góry usytuowane na obszarze wyżynno-wysokogórskiego w Centralnej Azji, należą do najbardziej zlodowaconego terenu strefy podzwrotnikowej naszej planety.
Obejmuje on teren ograniczony dolinami rzek: Hunza od wschodu, Ishkuman i Karambar od zachodu oraz Gilgit od południa i Chapursan od północy. Od południa i zachodu sasiaduje z górami zaliczającymi do Hindukuszu a od północy z Pamirem.
Patrząc na mapy spotykamy się z różnymi nazwami w tym rejonie: Batura Group, Yashkuk Group, Atabad Group, Lughar Group. Jednak nie są one związane z żadnym usystematyzowanym podziałem regionalnym. Na mapie orograficznej Karakoram 1:250 000 Karakorum Zachodnie podzielone zostało na trzy grupy górskie: Lupghar Mountain i Batura Mustagh oraz Naltar Mountains. Koniec XX wieku był dla Karakorum kolejnym krokiem na przód w dziedzinie eksploracji.
W „Study of Karakoram & Hindu-Ksz Mountains” autorstwa Tsuneo Miyamori i Sadao Karibe wprowadzony został podział na więcej grup górskich przedstawionych w tabelce:
Nazwa Jednostki regionalnej | ||
I | Karakoram | |
II | Great Karakoram | Lesser Karakoram |
III | Batura Muztagh | Lupghar Group |
IV |
|
Krajobraz Karakorum charakteryzuje się głęboko wciętymi dolinami z nisko położonym dnem n.p.m. Na łączeniu rzeki Hunzy z rzeką Gilgit wysokośc wynosi 1450m n.p.m. a najwyższe szczyty przekraczają 7700m. Grupa górska licząca 100 km długości łączy przeł rzeki Hunza z przełączą Khora Bhurt (4661, 4630m) uważaną obecnie za wschodnie ograniczenie Hindukuszu.. Przypisano mu nazwę Batura Muztagh która pochodzi od największego lodowca spływającego wzdłuż grzbietu po jego PN-wschodniej stronie. Najwyższe jego wzniesienie to szczyty Batura I do IV pod wspólną nazwa Batura Wall.
W środku grzbietu wznosi się Kampire Dior (7168m), z którego odbiega ku południowi rozgałęziona grań łącząca z obszarem Naltar Mountains. W kierunku Północno-wschodnim poprzez wysokie szczyty grań łączy się z Lupghar Mountains.
Największym lodowcem rejony jest wyżej wspomniany Batura Glacjer poprzez niektórych traktowany jako „lodowiec dolinny złożony” zasilany z pól firnowych oraz lawin spadających ze stromych otaczających go stoków. Obecnie cześć powierzchni jęzorów lodowcowych zajmuje strefa glaciablacyjna z jeziorkami i usypiskami gruzu w formie kopców, wałów lodowo- morenowych. Świadczy to o małych opadach śniegu i intensywnym zanikaniu zlodowacenia.
Występuje tu klimat strefy suchej z mała ilością opadów i wielkimi skokami temperatury w ciągu dnia oraz przy załamaniu pogody. Do południowej strony gór dociera w lecie wilgotne powietrze monsunowe a w zimie bywają dość obfite opady śniegu.
Opracowanie na podstawie tekstu „Karakorum Zachodnie” – Jerzy Wala
Kapmire Dior 7168m n.p.m. rozdziela górne piętra lodowców Batura Glacier po wschodniej i Karambar Glacier po zachodniej. Dodając że ze szczytu rozchodzą się ważne granie ku południowi i północy, trzeba uznać Kampire Dior za centralny punkt w całym, Karakorum Zachodnim. Jest on najwcześniej zdobytym tu siedmiotysięcznikiem, bo już w 1975 roku. Wejście dokonane zostało z Lodowca Karambar i nie zostało dotąd powtórzone.
Nazwa: Kampire Dior
Wysokosć: 7168 m
Kraj: Pakistan
Góry: Karakorum zachodnie, Batura Muztagh
Pierwsze wejście: 14.06.1975 r. wyprawa japońska