Oto wybrane fotografie na których możecie obejrzeć naszą ekipę podczas ekspedycji. Zdjęcia wybrałem tak, aby zilustrować dziennik wyprawy i nasze przygody. Proponuję oglądać zdjęcia po lekturze dziennika wyprawy. Życzę miłych wrażeń! Rafał Król
W końcu zatoka z basenami geotermalnymi.
Skalny płaskowyż wita nas wzbierajacymi jeziorami i rzekami.
Kolejna malownicza przełęcz.
Wchodzimy na statek.
Sprawna akcja zjazdowa.
Pakowanie nadbagażu na lotnisku w Warszawie.
Widok w dół. Ponad 400 m!
Rzeki do pokonania.
Pomost w zatoce Latral.
Dom latarnika od strony lądu to osłonięte miejsce dobre na posiłek.
Po dobie podróży i braku snu z radością znajdujemy miejsce na biwak.
Cała ekipa z bagażami w pontonie. Ciasno.
Po ustąpieniu wody otwiera się przed nami tunel między skałami.
Tędy da sięprzejść tylko podczas odpływu.
Ostrożne rozstawianie namiotów na wietrze.
Amerykańska baza radarowa – budynek z betonowych prefabrykatów.
Czekamy na busa. Przerwa na suszenie namiotów i posiłek.
Fantastyczny, surrealistyczny wodospad spadający wprost na plażę.
Wieje i pada. Łatwo o odmrożenia.
Nadbrzeżne skały.
W końcu, po dwóch dniach widać fjord i zejście.
Wieczorne fotografowanie.
Trzeba się spieszyć nawet w trudnym terenie. Odpływ trwa tylko kilka godzin.
Podejście na garb. Hornbjarg.
Po cały dniu wędróki nie widać żadnego końca.
Spoglądanie w przepaść.
Wnętrze baraku – reliktu Zimnej Wojny.
Okazały murowany dom latarnika to jedyna murowana budowla.
Hornbjarg od strony doliny.
Po kilkunastu godzinach wędrówki przez lodowiec rozbijamy się przy pierwszych skałach.
Na Hornbjargu.
Nasze cieżkie plecaki i trasa zostawiają ślady na plecach.
Połać śniegu pod barierą skalną.
Ścieżka wśró bażyn.
Dokładnie tą ścianę musimy pokonać.
Witaminy! Po tylu dniach! Jak tu się powstrzymać?
Kolejne rumowsko do pokonania.
Cała ekipa na tle fjordu w Isafjordur.
Przełeęcz to zawsze dobre miejsce na biwak.
Wieczorne dmuchanie materca.
Kolejna zatoka.
Domek ratunkowy z panelem słonecznym.
Po wulkanicznym piachu moża wędrować bez sandałów.
Próa budowania okularó na lodowiec dla zapominalskiego.
Taki żarcik. To nie plaża z deską surfingową ale materac do spania. Jest aż 4C.
Robi się bardzo zimno. To od lodowca, którego jeszcze nie widać.
Obejście jeziora.
But po prowizorycznej naprawie.
Rozlewisko do pokonania.
Woda w du zym basenie ma przez cały rok 38C.
Odpoczynek na lodowcu.
Najlepszym miejscem na nocleg jest połać śniegu.
Białe niczym kości wielorybów belki drewna dryftowego.
Po tej pochylni latarnik wciąga zapasy które przypływają łodzią.
Obniżenie terenu i zlewisko wielu strumieni.
Kąpiel po tylu dniach wzmacnia nasze morale.
Rzadkość – ruiny osady.
Nasze obozowisko widzane z moreny.
Na lodowcu siedem osó musi iść w jednym tempie.
Jokullbunga to najwyższy punkt na całym Hornstrandirze. Na szczycie jesteśmy już podczas załamania pogody.
Podejście na lodowcu Drangajokull.
Zejście do drogi krajowej. Do Isafjordur jest prawie tak daleko do Reykjaviku. Droga wzdłuż fjordów jest wiele razy dłuższa niż w linii prostej.
W dolinach często czeka nas przeprawa przez bagno.
Dotarliśmy do lodowca. Trzeba się przebrać.
Lotnisko w Isafjordur. Tutaj następuje finalne pakowanie na wyprawę.
Wszystko mokre od opadu marznacego deszczu. Zostawiamy mokre rzeczy w przedsionku.
Jedna z wielu przepraw przez rzekę.
But pęknięty na podeszwie wzdłóż stopy.
Biwak ponad jeziorem.
Wśród traw podgląa nas sporo polarnych lisków.
Warto było przeprawiać się przez deltę, żeby ominąć takie kaniony.
Staramy sięzabezpieczyć bagaże przed marznącym deszczem.
Na Hornstrandirze nie ma problemów z wodą.
Ponton rozwozi ludzi i ładunki do zatok.
Przeszliśmy! Buziak z radości.
Przeprawa przez most z bali dryftowych.
W końcu z drugiej strony bariery skalnej.
Buty pękają od ostrych skał.
Pierwsze kilometry pokazują nam że tutaj szlaku nie będzie.
Przeprawa przez deltę.
Wędrówka przez strefę zalewaną podczsa przypływów.
Przeprawa przez deltę. Idzie przypływ.
Wiatr miota nami na skalnym pustkowiu.
Ponad 500 m przewyższenia. W tle kolejni podchodzący.
W ścianie.
Zachód słońca przy Hornbjargu.
Sprzęt do asekuracji oraz raki są absolutnie niezbędne.
Tutaj morze wyrzuca przedziwne ogranzimy na brzeg.
Odciągamy namioty i zabezpieczamy obóz przed wiatrem czym się da.
This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may affect your browsing experience.
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.
You must be logged in to post a comment.